« მოგონება ზურა ქაფიანიძის ცხოვრების ერთ-ერთი ეპიზოდისა »

ავტორი: admin

თარიღი: 2019-02-02 13:42:42

ერთხელ, მძიმე წლებში, ზურაბ ქაფიანიძემ ცოტაოდენი ფული აიღო. მაღაზიაში შევიდა. ნახა, კაცი დგას, წვალობს... ფული არ ჰყოფნის. არ იცის, რა იყიდოს, რომ ოჯახი გამოკვებოს. ამ დროს თურმე ზურამ ჯიბიდან ფული ამოიღო: აი, ძმაო, ნახევარი შენ, ნახევარი - მე... იყიდე, რაც გინდაო. დამუნჯდა სიხარულით კაცი... სანოვაგით დატვირთული წავიდა შვილებთან... წლების მერე საოცრება მოხდა. მოდიოდა მოწყენილი არტისტი ქუჩაში. უცნობი შეეგება სიცილით: მე ის კაცი ვარ, თქვენ რომ 200 დოლარი მაჩუქეთ, ახლა მე მაქვს 1.000 დოლარი ჯიბეში, ნახევარი თქვენ, ნახევარი - მეო გადაეხვივნენ ერთმანეთს სიკეთის მაკეთებლები... ასეა, სიყვარული არ იკარგება...